Jacoba wordt op 29 september 1869 op het Levendaal te Leiden geboren als dochter van smid Jacobus van Wijk en van Jacoba Stephanus. Zij werkt tot in 1889 als gediplomeerd verpleegster in Loosduinen waar zij woonde in het zusterhuis. Vanaf vóór 1 januari 1890 werkt zij als dienstbode (particulier verpleegster ?) in een gezin op de Breestraat 11 te Leiden, tot 5 oktober 1893.
Inmiddels was zij op 16 juni 1893 te Oegstgeest gehuwd met de daar wonende 22-jarige huisschilder Jacobus, zoon en oudste kind van Pieter Schouten en van Hendrikje van Viegen. Uit dit huwelijk worden vijf kinderen geboren.
Een huwelijk dat niet goed afloopt; reeds op 4 januari 1906 wordt het huwelijk ontbonden verklaard na een vonnis van de arrondissementsrechtbak te 's-Gravenhage van 16 mei 1905.
In het register van het Heilige Geesthuis, of arme wees- of kinderhuis, is het volgende te lezen: "Jacob Schouten heeft heel kwaadwillig vrouw en kinderen verlaten en de inboedel verkocht. Jacoba Schouten van Wijk, krankzinnig van smart. De familie van haar willen trachten haarzelve te verplegen, vandaar deelneming en medeweking van de stad, diaconie, etc. etc.
Op verzoek van een oom, Jacob van Wijk, worden drie kinderen op Dinsdag 12 februari 1904 in het weeshuis opgenomen. De twee zonen staan in de catalogus op nr. 3403 onder de nummers 718 (Pieter) en 719 (Hendrik), de dochter resp. in nr. 3404 onder nummer 720, (Jacoba).
Het contract met Jacob van Wijk (oom van Jacoba), smid, wonende op het Levendaal 94 te Leiden, behelst dat hij jaarlijks voor deze kinderen 225 guldens betaald.
Het Burgerweeshuis blijft voogd tot 14 december 1919.
Hoe het Jacobus verder is vergaan is tot nu toe volsterkt onduidelijk, Jacoba verhuisde van het gezinsadres in de Oosterdwarstraat naar het Levendaal 21 waar zij in ieder geval tot in 1918 verblijft.
Zij overlijdt op 83-jarige leeftijd op 30 mei 1953 in de Kaarsenmakerstraat te Leiden.
Bron: Rahadi Soerjo Karni, kleinzoon van de genoemde oom Jacob van Wijk.