Elisabeth van Steenbergen werd met hulp van de vroedvrouw Elisabeth Ruijtenbeek op 16 augustus 1867 geboren. Als dochter van Wouter van Steenbergen (sjouwer) en Elisabeth Beij zag zij het eerste levenslicht in de Gortestraat te Leiden.
Op 6 oktober 1886 trouwde de 19-jarige Elisabeth met de 20-jarige blekersknecht Jacobus Schouten, zoon van Jacobus Schouten en Neeltje Stol. Uit dit huwelijk worden 13 kinderen geboren.
Haar man Jacobus werd in 1933 wegens lichamelijke klachten niet meer in staat geacht om arbeid te kunnen verrichten. Daarvoor werkte Jacobus ruim 47 jaren in een blekerij. Op 15 februari 1886 trad hij als blekersknecht in dienst bij F.J. Dingjan sr. Daarna werkte hij als bleker (en stoker?) 30 jaren bij de firma Dingjan, gevestigd op de hoek van de Hoge Rijndijk en de Zoeterwoudse Singel, en 17 jaren bij de firma Spronk aan de Witte Singel.
In de begintijd een werkweek van 96 uur tegen een vergoeding van f 10,50.
Niet veel, maar normaal gesproken genoeg om van rond te kunnen komen. Het moest echter niet tegenzitten, zoals gebeurde toen Jacobus een tiental weken niet kon werken wegens ziekte. Dan waren er geen inkomsten en moesten zij het doen met een kleine vergoeding van de gemeente. Dat was maar net genoeg om de huur te betalen. Om genoeg naar binnen te krijgen, aten zij in deze periode zelfs gekookte aardappelschillen!
Nadat hij niet meer hoefde te werken kon hij zich volledig richten op zijn liefhebberij, de hengelsport en nogmaals de hengelsport en op zijn passie, het altijd aanwezig zijn bij de bijeenkomsten en vergaderingen van het Leger des Heils. Iets dat hij ook in alle voorgaande jaren slechts enkele malen had verzuimd.
Van vlak na het huwelijk, van 1888 tot januari 1953, woonden Jacobus en Elisabeth met een korte onderbreking in 1936, op het adres 1e Gortestraat 37, op de foto het tweede huis van links.Toen deze, reeds lange tijd onbewoonbaar geachte, woning werd gesloopt om plaats te maken voor een tijdelijk postkantoor waren zij gedwongen te verhuizen.
Dat kon overigens lopende gebeuren: het nieuwe adres was een van de zogenaamde hekjeswoningen in de 3e Gortestraat 65, een paar honderd meter van de oude woning.
Deze nieuwe woning is er een van de 42 die door De Leidsche Bouwvereniging, een vroege woningcorporatie, zijn gebouwd op een van de gemeente Leiden in 1881 gekocht, braakliggend terrein in deze buurt.
Een kleinere woning, dat wel, maar met genoeg rumte voor twee. Zij bleven er samen wonen tot aan het overlijden van Jacobus in Mei 1955.
Na het overlijden van Jacobus heeft Elisabeth de laatste jaren van haar leven doorgebracht in het gezin van haar zoon Willem, in de 3e Gortestraat 96.
Leidsch Dagblad, artikelen ter gelegenheid van het 50- en 60-jarig huwelijk.
Leidse Courant, artikel ter gelegenheid van het 65-jarig huwelijk.
Afbeelding:
1e Gortestraat, Erfgoed Leiden en Omstreken, GN 002945, ca. 1940 maker onbekend.